e-tata

Zima trzyma. Jej efektem ubocznym jest mój rozbity od tygodnia samochód i to że przesiadłem się na autobus. Oczekiwania na przystanku są okazją do ciekawych refleksji. Dziś było już cieplej i śnieg zaczął się lepić, pierwszy raz tej tak śnieżnej zimy, są warunki aby ulepić bałwana. Niestety moje królewny są chore. Pomyślałem sobie o tym, że  śnieg stopnieje i tej zimy już nic z niego nie ulepimy. Poczułem, że coś straciliśmy, jakby cały rok. Czas tak szybko płynie… No bo ile w naszym życiu ulepimy bałwanków? Kilka samemu, kilka z dziećmi i jak dobrze pójdzie to kilka z wnukami. Jak na całe życie to raczej niewiele. Poczułem ogromny pęd czasu, coś jakby wystawić głowę za okno pędzącego pociągu i czuć wiatr, który aż nie daje oddychać. Dzieci tak szybko rosną. W tym roku Zuzanna pójdzie już do szkoły i też wszystko się zmieni. Kiedyś od jednej bardzo miłej pani, której niestety nie ma już z nami, usłyszałem: „Pamiętaj. wszystkie zmiany, tylko na lepsze”, a że były to słowa wypowiedziane w chwili szczególnej, to zapadły mi głęboko w pamięć i tego się trzymam. Wszystkie zmiany, tylko na lepsze!

Pozdrawiam serdecznie w ambiwalentnym oczekiwaniu na wiosnę połączonym z żalem za nieulepionym bałwankiem.
e-tata